Τι αποφεύγουμε στην έκθεση;

13 τρόποι για καλύτερη επίδοση και καλύτερα αποτελέσματα

στην έκθεση

Η έκθεση είναι ένα μέσο επικοινωνίας μεταξύ πομπού και δέκτη. Κάποιος δηλαδή στέλνει ένα μήνυμα (πομπός) και ο άλλος (δέκτης) πρέπει να το αποκωδικοποιήσει. Σκέψου δηλαδή πως θέλεις να μοιραστείς ένα προβληματισμό με κάποιον… Θα δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό και τα δυνατά σου επιχειρήματα για να σε καταλάβει και να μην υπάρχουν κενά και αοριστίες στα λεγόμενα σου! Με τον ίδιο τρόπο περίπου πρέπει να μεταδοθεί και το μήνυμα που στέλνεται μέσω της έκθεσης. Η έκθεση θέλει φροντίδα και όχι βεβιασμένες απαντήσεις.

Παρακάτω παρατίθενται κάποιες επισημάνσεις που πρέπει να προσέξεις, για να αποφύγεις λάθη που θα κοστίσουν τον βαθμό σου!

1. Όχι εκτενής πρόλογος και επίλογος! Πρέπει να είναι και οι δύο σύντομοι, περιεκτικοί και εύστοχοι. Οι λέξεις πρέπει να καταναλωθούν στα επιχειρήματα. Έτσι, ο πρόλογος σε ένα κείμενο 350-400 λέξεων πρέπει να είναι περίπου 8 σειρές και ο επίλογος 5-6 σειρές (αυτό εξαρτάται κι από το μέγεθος των γραμμάτων).
2.  Όχι επιχειρήματα στον πρόλογο και επίλογο! Τα αφήνουμε για το κύριο θέμα. Σκοπός του προλόγου είναι να εισάγουμε όμορφα τον εξεταστή στο θέμα και του επιλόγου είναι να κάνουμε ανακεφαλαίωση.
3. Αποφεύγουμε μελοδραματισμούς και πολύ έντονο συναίσθημα! Το ιδανικό είναι να επικρατεί η επίκληση στη λογική.
4. Δε χρησιμοποιούμε παραδείγματα, ποσοστά και στατιστικά στοιχεία που δεν ευσταθούν ή δεν μπορούμε να τεκμηριώσουμε!
5. Τα επιχειρήματά μας πρέπει να είναι τεκμηριωμένα, αλλά αποφεύγουμε την υπερβολική ανάπτυξη. 3 τεκμηριωμένα επιχειρήματα για κάθε ζητούμενο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα.
6. Χρήση σωστών μεταβατικών-συνδετικών λέξεων ή φράσεων από το ένα ζητούμενο στο άλλο ή πχ από αίτιο σε αίτιο. Η μετάβαση δηλαδή πρέπει να γίνεται ομαλά κι όχι απότομα.
7. Συχνό λάθος των μαθητών είναι πως όταν ζητούν για παράδειγμα την αξία της ειρήνης εκείνοι τείνουν να αποδεικνύουν το αντίθετο, τις συνέπειες του πολέμου. Δεν αποδεικνύουμε το αντίθετο, αλλά γράφουμε για την αξία της ειρήνης και μόνο.
8. Προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς στο όριο λέξεων. Δεν πρέπει να υπάρχει η αντίληψη πως όσα περισσότερα γράψουμε τόσο και καλύτερη εντύπωση  κάνουμε! Απαιτείται πειθαρχία και οργάνωση λόγου.
9. Η πρώτη παράγραφος μετά τον πρόλογο  πρέπει να είναι στην ουσία και το πρώτο επιχείρημα. Δεν ξαναγράφουμε προλογικές φράσεις και εισαγωγές. Σε αυτό βοηθά και η σωστή σύνταξη προλόγου!
10. Τα επιχειρήματα να μην είναι αόριστα και γενικά. Απαιτείται η γραφή συγκεκριμένων δράσεων που δίνουν τη λύση του θέματος. Δε φτάνει δηλαδή να αναφερθεί μόνο πως «το σχολείο ως βασικός φορέας αγωγής μπορεί να συνδράμει θετικά στην ενίσχυση της οικολογικής συνείδησης», αλλά και με ποιους τρόπους μπορεί να επιτευχθεί αυτό.
11. Αποφεύγουμε τους ξενισμούς (πχ. προφίλ, σέρβις, μπρέικ κ.α.)  και τις αδόκιμες φράσεις (πχ. πέφτει η διάθεσή μου).
12. Αντί να πεις «όλοι οι άνθρωποι», γράψε πχ «οι περισσότεροι από μας…, μερικοί από…». Να μην είμαστε δηλαδή απόλυτοι!
13. Προσέχουμε ορθογραφία, σύνταξη, σημεία στίξης και καθαρότητα γραπτού!

Ένα πολύ μικρό και γρήγορο σχεδιάγραμμα στο πρόχειρο θα σε βοηθήσει στα βήματά σου, για να μη χαθείς στις σκέψεις. Κάθε φορά που γράφεις ένα στοιχείο διάγραψέ το για να αποφύγεις επαναλήψεις και να μην ξεχάσεις αυτό που ήθελες να πεις. Το σχεδιάγραμμα είναι τα βήματα που πατάς

Εύχομαι σε σένα ό, τι καλύτερο…